Blaski i cienie pracy instruktora narciarskiego

Zima to pora roku, w czasie której instruktorzy odpowiedzialni za naukę jazdy na nartach nie mogą ukrywać, że mają powody do zadowolenia. Nauka jazdy na nartach dla osoby, która nie ma jeszcze doświadczenia w tym zakresie to przecież około 60 PLN za godzinę, a jeśli myślimy o wyjeździe w Alpy możemy liczyć nie tylko na znacznie wyższe stawki, ale i na o wiele dłuższy sezon trwający nawet do maja. Oczywiście, stawki bywają zróżnicowane. Wpływ na nie ma lokalizacja stoku oraz konkurencja panująca pomiędzy instruktorami, za naukę jazdy na nartach na Kaszubach zapłacimy więc więcej niż wówczas, gdy upodobamy sobie tatrzańskie stoki. Na koszty ponoszone przez kursantów wpływa również ich liczebność. Najwięcej płacimy za możliwość indywidualnej nauki, gdy bowiem w grupie jest więcej osób, zdobywanie nowych umiejętności również zaczyna wiązać się ze znacznie mniejszym obciążeniem finansowym. Niestety, jeśli decydujemy się na tego rodzaju oszczędności musimy liczyć się i z tym, że niczego się nie nauczymy, instruktor nie jest bowiem w stanie poświęcić każdemu tyle uwagi, ile rzeczywiście potrzeba. Nawet indywidualna nauka musi trwać nie przez kilka, ale przez kilkanaście godzin, nietrudno się więc domyślić, że zdobywanie wiedzy w dużej grupie jest bardzo często z góry skazane na niepowodzenie.

To, co wydaje się być najbardziej opłacalne dla kursanta, nie musi być wcale uważane za jednakowo atrakcyjne z punktu widzenia instruktora. Okazuje się, że ten ostatni znacznie więcej korzyści czerpie z zajęć, w czasie których sprawuje opiekę nad trzema lub czterema osobami, ich koszt daje mu bowiem zarobek wynoszący nawet 120 PLN w ciągu godzony. Wysokie koszty kursów nie są zresztą jedynymi problemami, z którymi muszą się liczyć osoby marzące o opanowaniu technik jazdy na nartach lub desce snowboardowej, bardzo często okazuje się bowiem, że całkiem duże kwoty płacone są osobom, które nie mają odpowiednich kwalifikacji. Wina leży zresztą i po stronie samych uczniów, ci ostatni rzadko pytają bowiem o stosowne dokumenty. Problem nie istnieje, gdy kolega uczy koleżankę, a nagrodą za jego trud jest wspólne wyjście na piwo.

Gdy jednak instruktor podejmuje się profesjonalnego szkolenia, bierze pełną odpowiedzialność za swojego ucznia i sprawy zaczynają się komplikować. Niestety, życie polskich instruktorów, których narciarze z naszego kraju często zabierają ze sobą na zagraniczne stoki, nie musi być wcale aż tak bajkowe, jak się to nam początkowo wydawało. Włoscy instruktorzy z okolic Trydentu złożyli nawet niedawno skargę w Brukseli utyskując właśnie na kolegów po fachu z naszego kraju. W przekonaniu Włochów instruktorzy z Europy Środkowo-Wschodniej konkurują z nimi na nieuczciwych zasadach, niejednokrotnie okazuje się przy tym, że mogą stanowić zagrożenie dla swoich własnych uczniów. W rejonie Trydentu w zimowym sezonie pojawia się nawet 500 zagranicznych instruktorów, zdaniem Włochów nawet dziewięciu na dziesięciu nie powinno jednak być określanych tym mianem, można mieć bowiem poważne wątpliwości, co do sposobu, w jaki sami nauczyciele utrzymują się na nartach. W przekonaniu mieszkańców włoskich Alp winni są nie tylko nieuczciwi instruktorzy z Polski i innych krajów nowej UE, nie można bowiem zapominać o tym, że niewłaściwe praktyki są im umożliwiane przez wadliwe przepisy. UE zabrania stosowania ograniczeń w wykonywaniu zawodu instruktora, mogłoby być to bowiem odebrane jako dyskryminacja, często jednak okazuje się, że na alpejskich stokach nauczają osoby, które nie mają odpowiednich umiejętności. Oczywiście, prawda, jak zawsze, leży gdzieś pośrodku, tak argumenty Włochów, jak i Polaków powinny być jednak brane pod uwagę.